Naam: Jelle Derckx
Leeftijd: 30
Beroep: blogger en acteur

Ik ben al een keer eerder op Jelle’s blog, lijstjes.info, terechtgekomen voor we elkaar spreken. Toen dacht ik meteen: ‘Wat een gave blog, ik moet Jelle eens vragen of ik hem mag interviewen.’ Toch duurt het nog even voor ik hem daadwerkelijk een keer besluit te interviewen. Op een willekeurige zondagavond bedenk ik me dat ik het nog steeds niet heb gevraagd. Van uitstel komt afstel, dus zonder er lang over na te denken stuur ik hem een mail. Binnen vijf minuten heb ik antwoord. In de mail staan vier woorden: ‘Volmondig zeg ik JA.’ Leuk! Zo spreek ik hem een aantal dagen later op een zonnige vrijdagochtend in Stadscafé van Mechelen.

Wat wilde je vroeger worden?
J: “Heel vroeger? Acteur. Als kind was ik al bezig mezelf te laten zien aan anderen: ik danste, ik zong, ik deed van alles. Later kozen mijn ouders dan ook een middelbare school waar ik op toneel kon. Aan het eind van de middelbare school was iedereen het erover eens: ik moest de toneelschool gaan doen, dat was mijn ding.”

Ben je uiteindelijk ook naar de toneelschool gegaan?
J: “Ja, ik dacht: fuck it, waarom niet? Eerst ging ik een jaar fulltime werken en ben ik de Landelijke Oriëntatiecursus Toneelscholen gaan doen in Utrecht. Ik heb alleen auditie gedaan in Utrecht en Amsterdam, omdat dat dichtbij was en ik me daar het beste bij voelde. In Utrecht ben ik meteen aangenomen.”

Niet in Maastricht?
J: “Nee. Ik ben er wel geweest, want het staat bekend als de best aangeschreven toneelschool. De beste acteurs komen daar vandaan, zoals Pierre Bokma en Gijs Scholten van Aschat. Toch voelde ik er niets voor: het was ver weg en de school was een soort donkere kelder. Niets voor mij. Ik ben heel erg op mij gevoel afgegaan.”

Hoe was dat, in Utrecht?
J: “Ik heb er enorm veel van geleerd, zowel over mezelf als over het spelen. Vier jaar lang zit je met z’n allen in een soort bubbel en is het alleen maar knallen. Toen ik was afgestudeerd, zat ik opeens in een soort transitie.”

Wat bedoel je daarmee?
J: “Je studeert niet meer voor acteur, je bent opeens acteur. Het is je baan. Ik heb na mijn afstuderen in korte tijd veel auditie gedaan in Amsterdam, terwijl ik ook nog in Utrecht in de horeca werkte. Maar na een tijdje merkte ik dat ik daar niet meer gelukkig was.”

Waarom was je niet meer gelukkig?
J: “Ik had totaal geen energie meer. Ik dronk steeds meer, want je werkt in de horeca. Maar de volgende dag moest ik gewoon weer auditie doen in Amsterdam. Ik dacht steeds negatiever over mezelf en zat niet meer lekker in mijn vel. Toen heb ik in 2011 de keuze gemaakt om naar Brazilië te gaan, waar ik uiteindelijk twee maanden ben geweest. Die reis, in combinatie met een boek, heeft mij toen op een compleet nieuw levenspad gezet.”

Kun je dat uitleggen?
J: “Ik heb daar de reis van mijn leven gehad. Overal mensen ontmoet, nieuwe ervaringen opgedaan… En het boek speelde tijdens mijn reis een belangrijke rol. Dat was Denk Groot & Word Rijk van Napoleon Hill. Zonder dat boek had mijn blog niet bestaan. Door zijn boek ben ik enorm geïnteresseerd geraakt in persoonlijke ontwikkeling.”

Hoe voelde het toen je na je reis weer terugkwam?
J: (lachend) “Toen ik thuiskwam was ik in een soort euforische staat. Familie en vrienden vroegen zich af of het wel helemaal goed met me ging, maar het ging goed. Heel goed. Ik heb direct allerlei dingen in mijn leven veranderd: ik ging weg uit Utrecht, ben mijn huidige vriendin tegengekomen waarmee ik nu samenwoon in Amsterdam, ik ben heel veel gaan lezen, blogs gaan volgen en uiteindelijk mijn eigen blog begonnen.”

Acteer je ook nog steeds?
J: “Ja, ik doe vooral stemacteren, voice-overs. Maar ook dingen voor de camera, zoals commercials en series. Ik merk dat ik heel selectief ben geworden, ik wil iets doen waar ik me goed bij voel. Ook zou ik nog graag een eigen speelfilm willen maken. Ik heb al een idee: het gaat een heel mooi, maar donker verhaal worden.”

Acteren, een eigen film en bloggen. Vormen die drie elementen samen jouw baan?
J: “Eigenlijk heb ik geen baan, maar zijn het drie ondernemersdromen. Ik geloof heilig in het ondernemen, met je hart doen waar je gelukkig van wordt. Ten eerste is er mijn blog: daarmee wil ik mijn bezoekers stimuleren om te lezen en te investeren in zichzelf. Ik bied nu een cursus aan, Minimaliseer je leven in 8 weken, om zo een eenvoudiger leven te krijgen. Ten tweede heb ik de website Blogbouwers.”

De naam spreekt voor zich, maar kun je Blogbouwers nader toelichten?
J: “Blogbouwers gaat over internetmarketing, hoe je online een business opzet. Het is voor mensen die een blog willen maken en de wereld op de één of andere manier willen bereiken. Even zwart-wit gezegd: vergeet je cv, schrijf een blog en laat jezelf zien. Of bedenk een product dat je vanaf die blog kunt gaan aanbieden.”

Erg tof. En het derde is het acteerwerk?
J: “Ja, stemmenwerk en acteerwerk. Het freelancen. Door die drie dingen genereer ik inkomen. Samen vormen ze mijn droombaan. Eigenlijk wil ik het geen baan noemen, want ik wil nooit meer een baan. Ik wil met heel mijn hart blijven ondernemen.”

Zijn er ook momenten waarop het moeilijk is?
J: “Natuurlijk. Dan zijn er momenten waarop ik wat krapper zit en een parttime baantje toch voor wat zekerheid zou kunnen zorgen. Maar ik probeer mezelf daar altijd van af te zetten: ik wil nieuwe producten maken, nieuwe manieren bedenken om ze te promoten. Je moet er tegen kunnen.”

Wat is volgens jou de key tot succesvol ondernemen?
J: “Met stip op nummer één: geloof in jezelf. Jij bent de basis van jouw product, jij moet het uiteindelijk gaan doen. Als jij er niet in gelooft, waarom zou een ander dat dan wel doen? Geloven in jezelf is enorm belangrijk. Ten tweede: wees geduldig. Kunnen wachten op dat moment en kunnen doorzetten. Moeilijk, maar wel essentieel. Tot slot is het belangrijk dat je moet kunnen omgaan met ongemak en het opgeven van dingen. Bijvoorbeeld kleiner wonen, of geen auto hebben. Maar is dat wel zo erg?”

En wat maakt een blog succesvol?
J: “Het bouwen van een emaillijst heeft mij enorm geholpen. Je kunt ervoor zorgen dat mensen zich voor jouw emaillijst aanmelden, als je zoveel mogelijk waarde geeft aan je lezer. Bedenk goed: wat voor waarde voegt jouw blog toe? Wie is je lezer? Dan gaat het langzaam groeien.”

Welke tip zou jij absoluut mee willen geven aan mijn lezers?
J: “Richt je op de ander. Niet te veel op jezelf, wat je hebt gedaan, hebt gegeten, hebt meegemaakt. Een persoonlijk verhaaltje is af en toe leuk, maar ik geloof in het gevende karakter. In het geval van bloggen: richt je op je lezer, probeer anderen te helpen. Zo stel ik bijvoorbeeld in mijn nieuwsbrieven vaak een vraag, om er zo achter te komen waar mijn lezers mee worstelen. Bijvoorbeeld tips tegen liefdesverdriet. Geven, denken aan de ander, waarde toevoegen: dat is belangrijk.” Linda Roos

Follow