Naam: Manon Becher
Leeftijd: 31
Beroep: sociaal ondernemer en oprichter Starters4Communities
Starters4Communities is een intensief trainingsprogramma, waarbij starters worden begeleid en meer ervaring krijgen in sociaal ondernemen. Een vriendin en oud-studiegenoot van de UvA blijkt hieraan mee te doen. Als we een keer een kopje koffie drinken op de Zuidas, vertelt ze er enthousiast over. Ze krijgt workshops, ze bouwt samen met de groep aan een crowdfundingproject, er worden doelen gesteld. Dat is wel even wat anders dan vanachter je laptop de zoveelste sollicitatiebrief versturen. Precies zo omschrijft oprichter Manon Becher de insteek van het programma. Manon: “Waarom doen we niet iets met dat grote potentieel aan jonge werknemers dat hier rondloopt?”
Wat wilde je vroeger worden?
M: (lachend) “Toen ik ècht klein was? Boswachter, omdat ik het heel fijn vond om buiten te zijn.”
Wat heb je gestudeerd?
M: “Geschiedenis. Ik wilde eigenlijk journalistiek doen, maar ik wilde aan de universiteit studeren. Daarom leek het me handig om eerst een jaar Geschiedenis te doen en daarna door te stromen. Uiteindelijk heb ik mijn studie Geschiedenis gewoon afgemaakt. Daarna heb ik Contemporary Asian Studies gedaan.”
Wat was het eerste plan na je studie?
M: “Vanaf mijn zestiende wilde ik graag in de internationale ontwikkelingssamenwerkingssector werken. Na de middelbare school en tijdens mijn studie heb ik verschillende keren een tussenjaar genomen. Zo heb ik een jaar in Ghana, in China en in Peru gewerkt. Niet alleen mensen helpen, maar ook het sociale aspect en het gevoel van rechtvaardigheid sprak me daarbij enorm aan. Ik had toen nog het gevoel dat wanneer je iets aan onrechtvaardigheid wilde doen, je al gauw in ontwikkelingslanden terechtkwam. Toch heb ik op een gegeven moment een omslag gemaakt.”
Wat voor omslag?
M: “De omslag naar community development. Op dat moment woonde ik in Australië. Daar werkte ik in een achterstandswijk waar veel nieuwe vluchtelingen waren gevestigd. Zo ben ik meer de lokale kant opgegaan.”
Hoe is dit van Australië naar Amsterdam gekomen?
M: “Ik heb vijf jaar in Australië gewoond, maar ben inmiddels alweer twee jaar terug in Nederland. Eerst heb ik voor korte tijd opnieuw in de internationale ontwikkelingssamenwerkingssector gewerkt. Als je dat vanuit Nederland doet, komt er vooral veel ‘bureauwerk’ bij kijken. Het leuke aan lokaal werken is dat je veel meer interactie hebt met mensen en concreet bezig bent met projecten. Dat miste ik heel erg in Nederland.”
De starters van Amsterdam Oost
Hoe is Starters4Communities uiteindelijk ontstaan?
M: “Het werk dat ik deed was tijdelijk, dus in januari van afgelopen jaar zat ik opeens zonder werk. Ongeveer drie maanden heb ik gesolliciteerd. Uit mijn ervaring van de afgelopen jaren stuitte ik op dezelfde problemen: er is genoeg werk te doen, maar er zijn niet genoeg banen. Dat komt ook door het subsidiesysteem dat we hebben: er zijn maar een beperkt aantal potjes waar jij en je concurrenten iets uit kunnen halen. Dan is het geld snel op. Door de bezuinigingen vallen bovendien veel sociale diensten weg, die juist hard nodig zijn. Daarnaast is het voor mensen die net zijn afgestudeerd nu nog moeilijker geworden om er tussen te komen. Zo is het idee voor Starters4Communities ontstaan: kunnen we niet iets doen met al dat grote potentieel aan jonge werknemers dat hier rondloopt?”
Waar haal je echt voldoening uit?
M: “De resultaten. Het pilotproject heeft ervoor gezorgd dat de starters – dankzij het netwerk dat ze hebben opgebouwd en het project waaraan ze hebben gewerkt – goed terecht zijn gekomen. Zo hebben een aantal mensen bijvoorbeeld zzp-klussen uit het project gehaald en anderen zijn bezig met hun eigen onderneming. Voor de starterskant is het pilotproject echt behoorlijk succesvol geweest. Aan de projectkant kan de impact wat verbeterd worden; de communities zijn vaak wel iets verder geholpen, maar nog niet helemaal. We zijn succesvol in het verder helpen en stimuleren van een meer ondernemende houding onder initiatiefnemers, maar ik denk dat er echt nog betere resultaten geboekt kunnen worden.”
Zitten er minder leuke kanten aan?
M: “Het risico en de stress die daarmee gepaard gaat. Risico heb je met ieder programma dat je opzet, vooral omdat je het met minimale resources moet doen. Het is altijd hard trekken. Je hoopt toch dat het allemaal gaat lukken, dat er genoeg deelnemers zijn, dat het crowfunding-plan volledig van de grond komt… Er komt van alles bij kijken.”
Zijn er bepaalde doelen die je voor ogen hebt met Starters4Communities?
M: “Het is soms moeilijk om in te spelen op het verwachtingspatroon van mensen, omdat het een nieuw concept is. We moeten het helder communiceren, zodat voor iedereen duidelijk is wat er gaat gebeuren. Welke branche-initiatieven zijn er, welke randvoorwaarden komen daar bij kijken, wat voor hulp is daar gewenst? Het is en blijft een leerproces, omdat we continue kunnen zien wat er wel en niet werkt en wat er precies haalbaar is. Bovendien proberen we steeds meer connecties te krijgen met universiteiten en hogescholen. Zij leiden al die fantastische mensen op, sturen ze de wijde wereld in en vervolgens komen ze op de bank te zitten. Dat is natuurlijk niet de bedoeling! En Starters4Communities in heel Nederland. Dat lijkt me mooi.”
Tot slot: heb je nog tips voor studenten en starters?
M: “Ken je Try Before You Get The Job, Young Ambition en Amsterdam aan het Werk? Stuk voor stuk platformen voor jonge opgeleide mensen die naar een baan zoeken. Ik zie steeds meer van dit soort initiatieven verschijnen. Dat vind ik heel tof, want er komen dingen van de grond en mensen leren op een andere manier denken. De arbeidsmarkt verandert enorm en het is heel nuttig om te weten hoe je daarop in moet spelen. Dus behalve je in te schrijven voor een uitzendbureau en te reageren op vacatures, zou ik zeker verder kijken naar andere mogelijkheden om jezelf zichtbaar te maken op de arbeidsmarkt.” Linda Roos