Dit jaar stond voor mij in het teken van het zoeken naar mijn (droom)baan. Dat was niet altijd makkelijk, maar ook niet altijd tevergeefs. Er is een hoop gebeurd en ik heb veel geleerd en gelukkig ook bereikt. Maar er valt nog een hoop te doen in het nieuwe jaar. Ik heb er zin in!
Maar genoeg over wat ik allemaal nog wil doen.
Want waar het natuurlijk echt om draait op de laatste dag van het jaar: terugblikken.
Op maandag 15 december is het weer zover: dan wordt bekend gemaakt wie Glamour’s Woman of the Year is. Maar dat niet alleen, ook wordt de #generationglamour awards uitgereikt! En laat ik er daar nu net één van zijn. Begin dit jaar stond ik in het februarinummer van de Glamour. Gehesen, of liever gezegd geperst, in een bordeauxrode jurk van Jan Taminiau. Een bijzonder toffe ervaring.
Wat?
Ik heb al sinds anderhalf jaar een blog over droombanen. Omdat schrijven mijn passie is en ik het idee had dat ik hiermee een niet alleen tof maar ook belangrijk onderwerp aankaart, besloot ik me op te geven voor de #generationglamour. Na een paar maanden had ik opeens een mailtje van de Glamour: er zou een interview en bijbehorende fotoshoot plaatsvinden. Benieuwd hoe die dag was en wat er allemaal bij kwam kijken? Hier kun je meer lezen.
Waarom?
Ja, waarom zou je a] mijn blog lezen en b] ook nog op mij willen stemmen? Omdat ik een onderwerp aankaart dat iedereen aangaat en iedereen (stiekem) bezighoudt. Namelijk: wat te doen in tijden van crisis? Hoe voel je je als je – met je kersverse, perperdure en zuurverdiende masterdiploma op zak – opeens tickets voor rondvaartboten bij Amsterdam Centraal aan het verkopen bent aan ongeduldige en chagrijnige toeristen? En hoe kun je er niet alleen achter komen wat je wilt – maar dit ook nog eens bereiken?
Generation Glamour Awards: stem!
Daarom dus. Help mij verder en stem! Stemmen doe je hier. Benieuwd naar het interview dat ik met Glamour had? Lees dat hier. Alvast heel erg bedankt!
I am a girl who followed her dreams… Zo luidt het onderschrift van een zacht gefilterde Instragramfoto die ik voorbij zie komen. Een meisje dat vier jaar geleden haar eigen kledingwinkel heeft geopend in Amsterdam. Gaaf. Toch zal het hele proces wel iets meer ingehouden hebben dan alleen haar dromen volgen. Maar ja, je ziet natuurlijk nooit een Instagramfoto met daaronder: I am a girl who followed her dreams (which made me work my ass off and cry like a crazy person).
“Heeft die Accelerator je uiteindelijk nog wat opgeleverd?”
Een vraag die een vriendin mij laatst stelde. Ik moest even nadenken. Ik kan nooit zo goed in één keer vertellen wat ik allemaal tijdens de Rebel Accelerator heb geleerd en meegemaakt. De Accelerator is een intensief trainingsprogramma waarbij jonge, hoogopgeleide werkelozen hulp krijgen bij het zoeken naar werk (of zo omschreef ik het in ieder geval). Het was een ware rollercoaster. We werden drie maanden lang constant opnieuw in het diepe gegooid (zo moesten we de eerste dag bijvoorbeeld van Den Haag naar Amsterdam liften) en raakten met de meest interessante mensen in gesprek.
Naam: Anne Walraven
Leeftijd: 28
Beroep: oprichter FutureFuel.nu
Anne Walraven is 26 jaar wanneer zij aan het grootste avontuur van haar leven begint: reizen over vier continenten om vijftien mensen te interviewen, om er zo achter te komen hoe de wereld in elkaar zit. Ze spreekt vijftien rolmodellen, uit zowel de oude als jongere generaties. Wat kan ik doen? Vraagt ze zich af. Wat kan ik voor de wereld betekenen? Een inspirerend en vooral moedig initiatief, waar ik als aanrommelend blogger en werkzoekende nog wat van kan leren. Sterker nog, iedereen kan iets van Anne leren. Daarom interviewde ik haar een tijd terug in Friday Next aan de Overtoom. Anne: “Als je je droom volgt, kom je precies terecht op de plek waar jij het meest nodig bent in de wereld.”
Follow