Marjolein Touwen: ‘Ik wil iets kunnen betekenen voor andere mensen’

marjoleintouwen
Naam: Marjolein Touwen
Leeftijd: 29
Beroep: Loopbaanadviseur op de Vrije Universiteit Amsterdam (VU)

Omdat ik deze zomer afstudeer en op zoek moet naar een baan, realiseerde ik me het afgelopen half jaar plotseling: “Hé. Dat is al best snel. Misschien moet ik me wat beter voorbereiden.” Gelukkig biedt de VU, waar ik mijn master doe, deze mogelijkheid. Zo kun je afspreken met loopbaanadviseurs die advies geven over je toekomstige loopbaan, maar ook workshops volgen op allerlei cruciale gebieden. Zo heb ik onder andere workshops over het ontdekken van je eigen kernkwaliteiten en het schrijven van een goed cv gevolgd. Beide workshops werden begeleid door Marjolein Touwen, een loopbaanadviseur op de VU. Haar enthousiasme was aanstekelijk. Na de laatste workshop bedacht ik me dat haar werk ook heel leuk moet zijn: mensen coachen, helpen, adviseren. Dat moet toch een goed gevoel geven?

Als klein meisje dacht Marjolein daar nog heel anders over. “Ik wilde toen altijd stewardess worden. Dat leek me echt heel leuk. Vooral als ik dan met mijn ouders mee ging vliegen: in zo’n groot vliegtuig, met een mooi pakje aan… Later kwam ik daar wel op terug,” lacht ze.

Dus ook geen ambities om uiteindelijk toch een stewardessopleiding te volgen?
M: “Nee, dat niet. Ik heb eerst een jaar bedrijfskunde gedaan. Dat vond ik uiteindelijk toch niet leuk genoeg. Toen heb ik de bachelor Bestuurs – en Organisatiewetenschap gedaan, hier aan de VU. Ik merkte tijdens die jaren dat ik de communicatievakken het leukst vond. Daarom heb ik uiteindelijk gekozen voor een master Communicatiewetenschap.”

Waarom was bedrijfskunde niet leuk genoeg?
M: “Het leek eerst een logische keuze: ik was altijd goed in wiskunde en management en organisatie. Maar ik vond het toch iets te ‘hard’, te veel met cijfertjes en winst. Ik heb meer met de softe dingen, dus met communicatie, mensen onderling. Stoppen met bedrijfskunde is voor mij één van de beste keuzes geweest.”

Je hebt dus gestudeerd aan de VU, daar werk je nu ook. Toeval?
M: (lachend) “Ja. Dat was niet van te voren mijn plan. Ik heb ook een beetje geluk gehad. Ik heb altijd veel bijbaantjes gehad binnen de VU. Ik was student-assistent op de faculteit, maar op een gegeven moment hadden ze ook een student-assistent  nodig op deze afdeling, het Centrum voor Studie en Loopbaan (CSL).  Uiteindelijk veranderde het van een bijbaantje in een compleet project dat ik vlak na mijn afstuderen mocht leiden.”

Sindsdien heeft Marjolein al meerdere functies bekleed binnen de afdeling. Het is duidelijk waar haar ambities liggen: mensen helpen, trainen, voorlichtingen geven. Haar interesse ligt in het onderwijsveld.

Je hebt al verschillende workshops gegeven. Welk aspect van de workshops vind je het leukst?
M: “Voornamelijk de workshops waar studenten zichzelf voor op kunnen geven. Je krijgt dan te maken met studenten uit heel veel verschillende opleidingen. Wat ik heel leuk vind is dat studenten met een duidelijke instelling komen: ze willen zelf iets meer weten, of hebben iets meer begeleiding nodig. Ze komen uit zichzelf naar jou toe om daar wat meer hulp bij te krijgen. De groepen waar ik mee werk zijn heel leuk: het zijn kleine groepen, het is heel interactief. Ik merk dat ik met kleine dingen soms iets heel groots kan veranderen bij studenten. Dat is heel tof.”

Ik heb zelf ook een aantal workshops gevolgd. Het viel me op dat je er goed naar moet zoeken, want erg veel reclame wordt er niet voor gemaakt. Zou je de workshops zelf niet zichtbaarder willen maken?
M: “Ja, heel graag zelfs. Meer zichtbaarheid kan zeker. Tegelijkertijd moet er ook rekening gehouden worden met de capaciteit die we hebben. Maar er mag altijd meer bij, absoluut.”

Je bent heel enthousiast over het werk dat je doet. Zijn er toch ook minder leuke kanten te noemen?
M: “Die zijn er altijd. Bijvoorbeeld de administratieve dingen, die zijn veel minder interessant. Ik zit natuurlijk liever met een groep studenten die ik begeleid, maar de administratieve kant hoort er nu eenmaal bij. Daarnaast is de VU een enorme organisatie, dus als je iets nieuws wilt of een leuk idee hebt, moet dit eerst langs een heleboel lagen. Dat kan soms even duren.”

Zou je dan wel eens ergens anders willen werken, of bijvoorbeeld voor jezelf willen beginnen?
M: “Dat is zeker iets waar ik wel eens over nadenk, dat weet iedereen hier. Het speelt ook wegens de reorganisatie. Ze adviseren om echt verder te kijken en na te denken over wat je wilt.”

Waar zie je jezelf dan bijvoorbeeld over 10 jaar?
M: (lachend) “Ik heb eigenlijk ook plannen om naar het buitenland te gaan. Dus misschien woon ik wel heel ergens anders, of ben ik alweer terug. Ik zie mezelf nog wel in de onderwijs – en zorgsector werken, dus hulp geven aan studenten of een andere doelgroep. Dat zijn dingen die me heel erg aanspreken. Ik wil iets kunnen betekenen voor andere mensen.”

Tot slot: nog tips of laatste woorden voor studenten en starters?
M: “Ik denk dat het belangrijk is dat je heel erg bij jezelf blijft. Ik zie het bij vriendinnen om me heen: iedereen doet een compleet andere functie, maar wel iets wat heel erg bij ieder van hen past. Bedenk goed wat jij zou willen doen en wat echt bij jou past. Ben wel proactief, kijk of je soms al iets extra’s kunt doen, maak jezelf zichtbaar. Ga met mensen praten, laat mensen weten dat je op zoek bent. (lachend) Dus eigenlijk wat jij nu ook doet.” Linda Roos

Geef een reactie