“Ik heb een beetje slecht nieuws voor je… Helaas wordt je contract niet verlengd.” Een zin die de kersverse store manager een jaar geleden met zichtbaar veel moeite uit haar mond moest persen. De eigenaar van het modemerk – waarvan ik destijds in de winkel werkte – was hier niet bij; het nieuwe personeel mocht blijkbaar de rommel opruimen. Terwijl ik het slechte nieuws probeerde te verwerken, nam de store manager een flinke slok wijn. Ik staarde lichtelijk verbouwereerd naar mijn nog volle glas. Dit was precies waar ik al een maand bang voor was. En nu was ik voor het eerst van mijn leven ontslagen.

Buiten je bereik

Een loopbaan ontwikkelt zich vaak niet zoals je hoopt. Er gaan dingen mis, je maakt verschillende fouten of dat wat je echt wilt doen lijkt kilometers buiten je bereik. Na een jaar van de meest uiteenlopende bijbanen en een schraal inkomen (terwijl ik ondertussen probeerde te sparen), leefde dat gevoel bij mij enorm. Nu had ik voor het eerst een bijbaan die ik enigszins leuk vond. Waar ik zo hard werkte dat ik mijzelf onmisbaar had gemaakt – or so I thought. Uiteindelijk waren er stiekem plannetjes gesmeed (dat krijg je met een bedrijf waar alleen vrouwen werken) en werd ik zonder pardon ontslagen.

Dit was het dan

Daar sta je dan. Met lege handen. Naast die nieuwe ervaren store manager die er – met een schuldige blik in haar ogen – voor het gemak bij vermeldt dat het ‘per direct’ is. Per 1 februari 2015 zou ik dan officieel geen werk meer hebben. Geen inkomen. Bij deze bijbaan had ik een nulurencontract, dus was er nauwelijks sprake van ietwat verzachtende afspraken of regelingen. Er kon niet worden overlegd, het besluit was immers al genomen. Ik had niets in te brengen. Terwijl ik nog zo mijn stinkende best had gedaan. Dit was het dan. Vaarwel wrede wereld.

Wat ik heb geleerd?

1. Leer voor jezelf op te komen

Sterker nog, doe liever dit dan helemaal niets. Het is misschien niet altijd makkelijk, maar een drukbezette werkgever kan niet altijd ruiken hoe zijn medewerkers zich voelen of weten wat er speelt. Spreek uit waar je mee zit, laat merken dat je het investeren waard bent en geef duidelijk aan dat je hierover wilt praten.

2. Lees je contract goed door

Lijkt vanzelfsprekend? Misschien, maar ik was destijds zo blij met dit tijdelijke gevoel van vastigheid dat ik het contract halsoverkop doorlas en als een kip zonder kop tekende. Als je een contract onder je neus geschoven krijgt, lees het dan zorgvuldig door. Tip: neem het desnoods mee naar huis en laat een ander meekijken.

3. Luister naar je gevoel

Ik had mijn ontslag al van ver aan zien komen. Toch ben ik doorgegaan alsof er niets aan de hand was. Omdat ik me krampachtig vastgreep aan dat ‘vaste’ inkomen en omdat zelf ontslag nemen geen verstandige oplossing leek. Voelt iets niet goed? Blijft het gevoel knagend aanhouden? Luister er dan naar, hoe moeilijk of eng dat ook lijkt.

4. Stay calm and relativeer

Misschien wel de meest belangrijke les: relativeer! Wat is het ergste dat er kan gebeuren? Dat je je baan kwijtraakt. Oké. En dan? Is je leven voorbij? Sta je op straat? Neemt niemand je ooit nog ergens aan? Ben je een loser? Het helpt ook om dit soort angsten hardop uit te spreken. Klinkt plotseling wel erg dramatisch, of niet? En bovendien: if it doesn’t kill you… Juist.

Ben jij wel eens ontslagen? Hoe ging je daarmee om?

Follow