Het tsjerpende geluid van een krekel. Een hooibaal die voorbijwaait in een eenzaam woestijngebied. Zo moet het Dashboard van mijn blog er de afgelopen maanden bij hebben gelegen. Geen blogs, geen updates, niemand die inlogt… Oehoi, is daar iemand? Jawel, ik leef nog. En ik was er wel, maar alleen niet op mijn blog. Ik was met andere dingen bezig. Specifieker: ik was (en ben) met mijn droombaan bezig. Ja, dat lees je goed. Daar waar mijn blog allemaal om draaide, werd opeens werkelijkheid. Alleen had ik het op het moment zelf nog niet door.

Ontslagen

Want midden januari dit jaar (tjee, het voelt als twee jaar geleden inmiddels, zóveel is mijn professionele leven in de afgelopen elf maanden veranderd) werd ik voor het eerst van mijn leven ontslagen. Ontslagen. Of, hoe ze dat zo mooi weten te verpakken in die elegante bewoording: ‘mijn contract werd niet verlengd’. Waarom? Vanwege een drastische reorganisatie. Per wanneer? Per direct. Toe maar. Ik was verontwaardigd, maar vooral ook bang. Mijn inkomen! Mijn geld! Hoe moest ik nu rondkomen? Hoe vond ik zo snel een andere (bij)baan? Waar moest ik beginnen?!

No way back

Gelukkig duurde die angst niet voor lang. Sterker nog: ik vond mezelf er verdacht rustig onder. Misschien ook omdat ik het ontslag al een maand (of langer) aan voelde komen. En omdat ik zelf veel eerder op had moeten stappen, maar daar de spreekwoordelijke ballen niet voor had. Dan dus maar op deze manier, hoppa. Zodat ik niet meer terug kon. Ik móést opeens wel. Een paar weken solliciteerde ik, sprak ik mijn netwerk aan. Maar alles op een relaxte manier. Ik had namelijk een vakantie van twee weken geboekt begin februari, dus dat ging voor. Ik zou daarna wel verder zien. Stay calm and solliciteer maar lekker na je vakantie. Komt goed.

Ruim baan

En of het goed kwam: tijdens mijn vakantie kreeg ik een appje van de ene en een mailtje van de andere opdrachtgever. Of ik beschikbaar was voor een paar opdrachten. Euh, ja?! Aááálle tijd hier. Kom maar op. Met die twee opdrachten, samen met de opdrachtgever waar ik langer voor schreef naast mijn bijbaantjes, zou ik opeens rond kunnen komen van freelance werk. Een mager inkomentje, maar toch. Het begin was daar. Ik besloot er toen maar helemaal voor te gaan. Schreef me uit bij twee uitzendbureaus waar ik tot dan toe veel voor werkte en zei een sollicitatiegesprek voor een traineeship af. Ruim baan, ruim baan! Linda Roos & Media komt eraan.

Eigen baas

Het is nu bijna negen maanden later en de zaken lopen nog steeds goed. Telkens wanneer een grotere opdracht (al dan niet onverwachts) afloopt, komt er weer iets nieuws op mijn pad. Maar freelancer zijn is natuurlijk geen eitje. Er komt een hele hoop bij kijken, ik moet alles zelf doen. Je bent niet alleen creatief bezig, je moet ook zakelijk kunnen zijn. Daarnaast zijn mijn uren heel onregelmatig: soms is het heerlijk rustig, op andere momenten ben ik opeens aan zeven opdrachten tegelijk bezig. Maar het mooie is: ik ben uiteindelijk de baas. En mijn administratie heeft er nog nooit zo strak en netjes uitgezien.

Benieuwd waar ik allemaal mee bezig ben? Bekijk dan lindaroosenmedia.nl. Ook kun je me vinden op Facebook of volgen op Twitter.

>> Nu vraag ik mij af: wat zou jij willen weten over het vinden en krijgen van je droombaan? Bijvoorbeeld wat je doet als je je droombaan hebt gevonden, hoe het is om freelancer te zijn en hoe je omgaat met ontslag? Houd mijn blog in de gaten voor meer over deze onderwerpen!

Follow